Wspólnoty parafialne
Poradnia rodzinna
Historia parafii
Prostyń w starej fotografii
Słowo Boże
W kościele katolickim Wielki Czwartek jest pamiątką ustanowienia przez Chrystusa podczas Ostatniej Wieczerzy sakramentu kapłaństwa i Eucharystii. W bazylice prostyńskiej tego dnia Msza Wieczerzy Pańskiej odprawiona została o godz. 18.00.
Celebransami byli: ks. kan. Krzysztof Maksimiuk, senior prostyński, ks. kan. Józef Poskrobko, proboszcz parafii Prostyń, dziekan łochowski, ks. Sylwester Gałach pochodzący z tutejszej parafii i ks. Paweł Hryniewicki, miejscowy wikariusz. Podczas nabożeństwa parafianie złożyli życzenia Kapłanom w dniu ich święta.
Przedstawiciele parafian rozpoczęli od fragmentu wiersza ks. Jana Twardowskiego:
„Własnego kapłaństwa się boję,
własnego kapłaństwa się lękam
i przed kapłaństwem w proch padam,
i przed kapłaństwem klękam.”
Drodzy Kapłani! Życzymy Wam niegasnącej miłości do Eucharystii, gorliwości oraz siły potrzebnych do głoszenia Dobrej Nowiny, a także obfitych owoców duszpasterskiej pracy. Niech radość i satysfakcja towarzyszą Wam w każdym dniu posługi kapłańskiej, a Bóg obdarza Was wszelkimi łaskami, byście mogli w pełni realizować swoje powołanie. Szczęść Boże!
Kazanie do zebranych na nabożeństwie skierował ks. kan. Krzysztof Maksimiuk. Nawiązał do obecnej sytuacji w Ukrainie, do trudnego położenia uchodźców i chrześcijańskiej postawy wobec ich nieszczęścia.
Parafianie włączyli się w oprawę Mszy Świętej poprzez czytanie lekcji, modlitwy wiernych i śpiewanie psalmu. Po wybrzmieniu hymnu „Chwała na wysokości Bogu” z towarzyszeniem organów oraz wszystkich dzwonów i dzwonków kościelnych, nastała cisza. Organy zamilkły, a dźwięczne odgłosy zastąpione zostały drewnianymi kołatkami. Zakończeniem liturgii było procesyjne przeniesienie Najświętszego Sakramentu do bocznego ołtarza, tzw. ciemnicy. Podczas przenosin śpiewany był hymn „Sław języku tajemnicę”. Tabernakulum zostało otwarte i puste, a wieczna lampka zgaszona. Ze stołu ołtarzowego zdjęto obrus, mszał i świece. Jest to symbol końca wieczerzy i opuszczenia Chrystusa przez bliskich.
